Urineweginfecties en cystitis

De urinewegen zijn letterlijk de wegen waarlangs de urine van de nieren naar het plasgaatje wordt getransporteerd. Urineweginfecties ontstaan meestal van buiten naar binnen. De eerste fase is de ontsteking van het inwendige weefsel van de urinebuis, die van het plasgaatje naar de blaas leidt. De symptomen zijn net zoals die van een blaasontsteking: sterke urinedrang; bij het plassen maar ook in rust ontstaat een branderig gevoel dat vergezeld gaat van pijn in de onderbuik. Bij vrouwen kan daar ook afscheiding bij komen. Bij mannen zijn de symptomen over het algemeen meer uitgesproken dan bij vrouwen.

Bij een blaasontsteking zijn de veroorzakers van buitenaf via de urinebuis tot in de blaas geraakt. Door de ontsteking stuurt de blaas vaker het signaal om te plassen: veelvuldige drang tot plassen behoort tot de klassieke symptomen van een blaasontsteking. Tegelijk wordt er slechts een kleine hoeveelheid urine uitgescheiden, vergezeld van een branderig gevoel en pijn die krampen tot in de onderbuik kan geven. De urine wordt soms troebel of kan zelfs bloed bevatten, waarbij reeds een kleine hoeveelheid een roodachtige verkleuring veroorzaakt.

De belangrijkste oorzaak voor een urineweginfectie en blaasontsteking zijn E. colibacteriën uit de darm, die van buitenaf in het lichaam geraken. Om dat te voorkomen, is het raadzaam om de volgende voorzorgsmaatregelen in acht te nemen:

1) De anus en het plasgaatje liggen bij de vrouw dicht bij elkaar. Om ziektekiemen geen kans te bieden om van de darm naar het plasgaatje te geraken, is het belangrijk om na de stoelgang, de anus steeds naar achteren schoon te wrijven.
2) Gaan plassen binnen de 15 minuten na het geslachtsverkeer.
3) Om de natuurlijke flora van het slijmvlies intact te houden, bij voorkeur douchegel zonder geurstoffen gebruiken of pH-neutrale lotion gebruiken voor de intieme reiniging.
4) Altijd veel drinken: dat is goed voor het hele organisme en het spoelt de urinewegen voortdurend schoon, waardoor slechts weinig bacteriën zich kunnen nestelen.

Ook wanneer u er geen zin in hebt omdat elk plasje bij een blaasontsteking een kwelling is: veel drinken! Het is echt noodzakelijk om de genezing te bevorderen. Blaas- en nierthee werkt daarbij ondersteunend. Te vermijden zijn alcohol, koffie en citroensap. Ook belangrijk: warmte. Ofwel met een ontspannend bad, zitbaden, warme wikkels of een bedkruik. Warmte helpt namelijk de blaas te ontspannen. Neem genoeg rust en slaap veel, dat stimuleert de genezing.

In de meeste gevallen geneest een blaasontsteking goed met behulp van geneesmiddelen op plantaardige basis zoals Femannose. Een antibioticum moet de laatste optie zijn, wanneer er geen verbetering komt of er zelfs koorts optreedt en wanneer de pijn te hevig wordt.

Nierstenen of stenen in de urinewegen ontstaan uit afgezette kristallen en kunnen in het hele urinekanaal voorkomen. Voornamelijk de nieren zijn er gevoelig voor, maar ook de blaas. Er bestaan verscheidene oorzaken voor nierstenen en stenen in de urinewegen en vaak zijn ze toe te schrijven aan voedingsgewoonten en stofwisselingsstoornissen. Maar steeds opnieuw voorkomende urineweginfecties kunnen de ontwikkeling van stenen in de urinewegen bevorderen. De oorzaak ligt bij de bacteriën die de pH-waarde van de urine veranderen: een alkalische waarde werkt het ontstaan van fosfaathoudende stenen in de hand.

Als de urine soms roodachtig kleurt, wijst dat niet steeds op de aanwezigheid van bloed. Rode biet kan ook de schuldige zijn en de urine neemt iets later zijn normale kleur terug aan. Maar inderdaad, extreme belasting van het lichaam zoals bijvoorbeeld het lopen van een marathon, kan voor bloed in de urine zorgen. De meeste oorzaken voor rode bloedlichaampjes in de urine zijn weliswaar ziektegebonden, maar niet dramatisch. Bij een blaasontsteking komt bloed in de urine veeleer zelden voor. In principe moet de oorzaak van bloed in de urine altijd door een arts worden opgeklaard.

Zwangere vrouwen, kinderen, mannen en diabetespatiënten moeten met symptomen van een blaasontsteking in ieder geval een arts raadplegen. Indien een blaasontsteking langer dan drie dagen duurt, koorts optreedt of er bloed in de urine zit, dan is een bezoek bij de arts zeker aan te raden.